İKİ ŞEHRİN HİKÂYESİ - CHARLES DICKENS KİTAP YORUMU

Merhaba! Yazmaktan aşırı mutluluk duyduğum bir yorumla karşınızdayım :)

Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü, hem akıl çağıydı hem aptallık, hem inanç devriydi hem de kuşku, aydınlık mevsimiydi, karanlık mevsimiydi, hem umut baharı hem de umutsuzluk kışıydı, hem her şeyimiz vardı, hem hiçbir şeyimiz yoktu, ...

Diye başlayan meşhur giriş paragrafıyla herkesin ya okuduğu ya da okuyacağı klasikler arasında yer alan bir kitap İki Şehrin Hikâyesi. Bu klasiği okumamış olduğum için utanıyordum açıkçası. Nihayet okuyabildiğim için ekstra mutluyum.

💎

İki Şehrin Hikâyesi’ni okuyalı bir haftadan fazla oluyor aslında. Sadece soğumasını bekledim. Sıcağı sıcağına yorum yazarsam fazla uçabilirim diye :) Olabileceğim kadar tarafsız olup daha nötr bir yorum yazmaya niyetlenmiştim. Ama yok :)

Zaten Dickens seviyorum,

Zaten ‘’İki Şehrin Hikâyesi’’nin, ‘’Dünyada İngilizce dilinde en çok okunan roman’’ olduğunu öğrenmişim... 

Anlayacağınız bu kitaba baştan beri pozitiflik saçıyorum 😀

Yine de ben elimden geldiğince pozitifliğe yakın nötrlüğümü korumaya çalışacağım. Fazla pozitiflik yaparsam nötrmüş gibi okuyup geçelim lütfen :)

KİTABIN KONUSU :

İki Şehrin Hikâyesi,… Fransız Devrimi’nin Terör döneminde, Paris’in öfkeli, kana bulanmış sokaklarında, giyotinin gölgesinde yaşamak zorunda kalan bir grup insanın hayatına odaklanır.

On sekiz yıl yattığı Bastille Hapishanesi’nden çıkan Doktor Manette’ le, İngiltere’ye gönderdiği kızının Londra’da sürdürdükleri yaşamları, yollarının tekrar Paris’e düşmesiyle iradeleri dışında bir seyir kazanır. Sürükleyici gerilimi, güçlü lirizmiyle devrimi, toplumsal mücadeleyi, zalimliği, yoksulluğu ve aşkı çağının nabzını da tutarak olanca ihtişamıyla anlatan İki Şehrin Hikâyesi, bu nitelikleriyle hem klasik edebiyatın zirvelerinden hem de tarihin en güçlü hikâyelerinden biridir.

(arka kapaktan)

Özetle olay şu: Fransız bir doktor var, yıllarca haksız yere Fransa'da hapis yatıyor. Küçük kızı Lucie, her şeyden habersiz bir şekilde İngiltere'ye gidiyor, babasını öldü sanıyor. Doktor Mannette yıllar sonra hapishaneden çıkıyor ama ruh sağlığı pek yerinde değil. Ama kitap bu şekilde başlamıyor. Eskiden doktorun işleriyle ilgilenen banka memuru Jarvis Lorry'nin, artık genç bir kız olmuş Lucie'yi bulması ve hapisten çıkan babasını aramaları için Fransa'ya gitmeleriyle başlıyor. 

Buraya kadar emin olun kitap hakkında  pek bir şey söylemiş olmadım. Çünkü bu daha başlangıç. Sonrasında olaylar, olaylar...  Buraya kadar özetlediğim yer, kitaba başladığınızda anlamayı kolaylaştırması içindi sadece. 

https://64.media.tumblr.com/790439358beb1d54fba4f91ef02624a0/tumblr_pj3bj625pP1u8pg83o1_540.gifv

Kitabı aynen bu şekilde, 462 sayfalık çevirisiyle, Can Yayınları’ndan okudum ve memnunum.👍 Ama şöyle bir sıkıntı yaşayabilirsiniz: ‘’Bazı yerlerde ne dendiğini anlamak için paragrafı başa sarıp okuma ihtiyacı duyma sıkıntısı.’’ (Vay be! Literatüre geçmediyse eğer böyle bir sıkıntıya tek kelimelik bir ad koyup isim babası olabiliriz.) Başlarda bu sıkıntıyı yaşadığım, geri dönüp anlayınca altını çizdiğim çok yer oldu.  

Ayrıca, karakterlerin bir ada ve işe bakın ki farklı bir de soyada (!) sahip olmaları karışıklık çıkartabilir, ‘’Şimdi bu kimdi?’’ diyebilirsiniz. Bir adla bir soyadla hitap ediyorlar sürekli. Bu olayı seneler önce başka bir İngiliz Klasiğinde çözdüğümden benim için böyle bir sıkıntı yoktu ama bazılarımız için bu anlamayı zorlaştıran bir sorun olabilir. Zira ben de Rus Klasiklerinde aynı karışıklığı yaşıyorum. Ama aşıyor gibiyim :)

Neyse, işte benim sıkıntı olabileceğini öngördüğüm yerler bunlardı. Daha da yok :D 

Bu roman için Dickens ''yazdığım en iyi hikâye '', edebiyat dünyası ise ''Dickens'ın yazdığı en büyük tarihî romanı'' demiş. Doğrudur. Yoksa tarih derslerinde sadece adı geçen Fransız İhtilali,  nasıl sadece bir kalemle bu kadar ''kanlı'' ve canlı bir şekilde okura yaşatılabilir? 

💎 KİTAPTAN ALINTILAR : 💎

• Her insanın bir diğeri için engin bir muamma oluşu, üzerine kafa yorulması gereken şaşırtıcı bir gerçektir. Gece vakti büyük bir şehre girdiğimde karanlıkta kümelenmiş bütün o evlerin her birinin içlerinde kendi sırlarını barındırdıklarını düşünürüm, her bir evin her bir odasında ayrı bir sır vardır ve bunların içlerinde çarpan her bir yürek de hemen yanı başındaki yüreğin bile bilmediği ayrı bir sır taşır içinde! 💎

• ...Charles Darnay, sırlar yalnızca büyük uyuşmazlıklardan değil, derin sevgilerden de kaynaklanır; ikincisinde incelikli ve pek narindir bunlar ve çözülmeleri zordur. 💎

• Size bir şey ifade etmeyecektir. Bu tür hayaller yalnızca içimizde olursa etkili olur bence; anlatmakla olmaz.

• Ama işin iyi yanı, monsenyörün büyük otelindeki herkes kusursuzca giyinmişti. Hükümler kıyafetlere göre verilseydi, salonda bulunan herkes sonsuza kadar beraat ederdi.

• İnsanlar bazen karşılarındakine kalben uzak oldukları için anlamakta güçlük çekerler. 💎

• Bunca kalabalığın içinde olup yalnız olmak! 💎

• ...Etrafta gezinen diğer sineklerse onların ölümünden hiç de etkilenmişe benzemiyorlardı; onlarla aynı kaderi paylaşana kadar en serinkanlı halleriyle ( sanki kendileri birer fil ya da bir o kadar alakasız başka bir hayvanmış gibi ) onlara baktılar sadece. Ne kadar gamsız oluyor sinekler!

Yazarın ''Büyük Umutlar'' kitabında doğa tasvirlerine vurulmuştum, burada da tarihi olayların tasvirlerine vuruldum.  Yankılanan adım sesleri, Madam Defarge ve örgüsü, İngiltere ve Fransa'nın halkının-yöneticisinin içinde olduğu buhranlı hâller, bir de her şeye rağmen gerçekten seven insanlar... Tüylerinizi diken diken eden olayların, caniliklerin, buhranların yanı sıra; saf sevgi  de içeren bir hikâye okuyacaksınız.

Bir kere daha neden klasik okuduğumu çok iyi anladığım bir kitap oldu. 

''İki Şehrin Hikâyesi''ni okumak önce kalbimi kırdı, sonra birleştirdi, sonra yeniden kırdı. 

           Kitabı bitirdiğinizde nasıl görüneceğinizi şimdiden buraya koyuyorum : 

https://i.pinimg.com/originals/e6/b1/dc/e6b1dc51fa885d388a2243136fbded29.gif
TAM OLARAK BÖYLE :')

-son-

Dikkat ! Buradan ilerisini kitabı okumadan okumayın zevki kaçar :)

İKİ ŞEHRİN HİKÂYESİ’NDEN AKLIMDA KALMASINI İSTEDİĞİM DETAYLAR :

• İkinci bölümün başlangıcındaki Tellson Bankası’nın tasvirleri, bankaya alınan genç memur-peynir benzetmesini,
• Hapishane kokusuna ve hastalıklara önlem olsun diye mahkeme salonunun her yerine otlar saçılmasını ve sirke dökülmesini,
• Mahkemede üzerine ışığın yansıması için sanığın tepesine bir ayna yerleştirilmesini,
• Sydney Carton ve Stryver için yapılan çakal ve aslan benzetmesini (çakal aslan için hayvan avlar, kendisi de aslanın artıklarını yermiş),
• Yankılanan ayak seslerini (evet, kitap boyunca yer yer yapılan bu ayak sesleri tasvirlerini hiç unutmak istemiyorum),
• Miss Pross’un ‘’ahmak herif nöbetleri’’ni :) ,
• Monsenyörün şatosundaki taş heykelleri (Gorgo’nun başı: Yunan mitolojosinde herkesi taşa çevirme gücü olan yaratık, Medusa.)
• Darnay’ın Doktor Mannette ile yaptığı konuşmayı (Müthiş bir konuşmaydı. Darnay hisli çocuk canım.),
• Bir de başlı başına Carton'u unutmak istemiyorum.

(。・・)ノ