AĞAÇ EV SOHBETLERİ #75

 Ağaç ev sohbetlerine verdiğim aradan sonra bu hafta tekrar ağaç ev için bir şeyler yazıyor olmak çok hoşuma gidiyor. Konunun hoşluğu ayrı mesele. Yazdıktan sonra da güzel güzel dolaşırım muhtemelen yazan blog evleri. Bakalım neler istiyoruz? :))

Bir gün denemeliyim dediğiniz, merak ettiğiniz ve belki bir gün ben de yaparım diye düşündüğünüz bir şey var mı? Belki bir spor, bir dans, bir çeşit gezi türü, bir yaşam stili, bir yemek, bir araç veya cihaz, belki bir oyun… Yani aklınıza gelebilecek her şey olur. Sadece düşünün bakalım bir gün ben bunu yapmak isterim, yapmalıyım dediğiniz ve size ilginç gelen o şey nedir?

Yapmak istediğim şeyler… Yapmak istediğim şeyler… Kapsamı bu kadar geniş bir soruyu okurken milyon tane şey düşünüyor insan. Ama soruyu okumayı bitirip sıra cevaplamaya geldiğinde hiçbir şey düşünmemiş gibiyim. Kalıyorum beyaz sayfanın başında. Çünkü sabun köpüğü gibi düşündüklerimin çoğu. Burada bu sabun köpüklerinden bir liste çıkarmayacağım. Eğer liste yaparsam tişörtlerin içindeki yazılar gibi rahatsızlık verici uzunlukta ve okunmayan bir şey ortaya çıkacak çünkü :D 

Ama ben bu işi her sene kendi kendime yapıyorum. Oluşturduğum listenin maddelerine de ‘’sabun köpüğü’’ diyorum. Düşündüğüm ânda varken bir an sonra kayboluyorlar çünkü. Eğer bunları gerçekleştirirsem o başka… Artık sabun köpüğü o ânı, unutkanlık yapmazsam bir ömür boyu saklayabiliyorum. Çünkü içini şişiren yaşanmışlık, dış (!) hava basıncına karşı koyabilecek mukavemete getiriyor onu.

Bu sorunun içinde sınırsız koşabilirim ama sorunun sınırlarından yürümek cevap vermemi kolaylaştıracak. O zaman biraz birlikte yürüyelim mi?

Spor olarak dayanıklı köpüklerimden birisi badminton benim. Lisedeyken okul takımındaydım. Haftanın belli günleri okul çıkışından akşam serinliğine dek kuş gibi raketlerimizle alıştırma yapardık. Bu dayanıklı köpüğü hatırlamak bile içimi hâlâ özgürlük, akşam serinliği ve enerjiyle doldurur. Liseden sonra badminton oynayacak arkadaş bulmak zorlaştı. Zaten ben de vakit ayıramaz oldum. Belki bir gün tekrar bu köpüğün içinde yaşarım.

Dans, tam kaybolan köpüklük bir olay benim için, geçiyorum.

Gezi türü… her türlü gezi türüne tamamım! Ama şöyle en olasılarından bahsedecek olursam İstanbul’u gezmek isterdim. Ama öyle bir gezmek değil. Daha önceki gezdiklerim gibi değil… Her taşı hakkında bir şeyler okuduktan sonra gören gözlerle gezmek. Bu da öyle ha deyince olmuyor tabii. Yapbozu parça parça tamamlıyorum şimdilik. Bu konu hakkında bir yazı-kitap-video-blog önerisi olan varsa da çok sevinirim :) Başkaca Karadeniz turu olabilir, yeşillik çok severim. Şimdilik uzak bir ihtimal ama doğulara doğru seyahatler de ilgimi çeker benim ya da batılara. Her türlü geziye tamamım demiş miydim?

Sorunun sınırlarından yürürken bile tişört içi kağıt yazısı gibi oldu burası. Birkaç bir şeyden daha bahsedip noktalayayım öyleyse. Yürümekten yorulmuşsunuzdur :D

Yapmak istediğim sınırsız sayıda şey var desem yalan olur çünkü sınırsız değil. Ama ömrümün yetemeyeceği kadar çok şeyi, şunu yapmak istiyorum, bunu yapmak istiyorum diye de aklımdan geçirmişimdir.  Her sene oluşturduğum sabun köpüğü listem yarısı gerçekçi yarısı uçarı baloncuklarla doludur. Bazıları ulvi bir istektir bazıları değil.  Kimisini yapmak benim için çok zordur (bazen imkânsıza yakın) kimisi de yapılması çok basit olan şeylerdir.

Uzay yolculuğu da yapmak isterim denize yağmur yağarken salıncakta sallanmak da. Gökkuşağının sonunu bulmak da isterim yazılan ve yazılacak olan tüm seveceğim kitapları okumak da. Sokak hayvanlarının tüm sorunlarına çare olmak da isterim bir çocuğu gülümsetmek de. Çok güzel kahve yapmak da isterim bana özel yapılan bir yemeği yemek de. Sürekli gezmek de isterim sadece evde oturmak da...

Fark ettim ki yapmak istediğim şeylerin hepsi içten içe bana mutluluk verecek şeylermiş. Hepsi de beni aynı kapıya çıkarıyor. Onun için küçük ya da büyük demeden bana mutluluk verecek her şeyi yapmak ve çevremle paylaşmak isterim. 

‘’Her şeyi bilmek, her şeyi görmek, her şeyi yaşamak, her şeyi tatmak istiyorum, bu mümkün olmayacağına göre, elden geldiğince çok şey görmeye, bilmeye, yaşamaya, tatmaya, duymaya, koklamaya çalışıyorum.’’ –Nasuh Mahruki – Bir Dağcının Güncesi

 Bir de güzel alıntılar yapmak isterim :D