24 SAAT AÇIK KİTAPÇININ SIRRI – ROBİN SLOAN KİTAP YORUMU :

KONUSU :

Bu raflarda aradığınızı bulmanıza nasıl yardımcı olabilirim? Ekonomik kriz yüzünden işinden olan Clay Jannon için her şey bu soruyla başlıyor. Kendini bir anda Bay Penumbra'nın 24 Saat Açık Kitapçısı'nda tezgâhtarlık yaparken bulan Clay, kısa sürede bu dükkânda bir gariplik olduğunu keşfeder. Zaten "24 Saat Açık Kitapçı" ne demek ki? Gecenin bir yarısı garip kitaplara "ihtiyaç" duyan müşterileriyle bu müşterilerin kaydını en küçük ayrıntısına kadar tutan Penumbra bir şeyler saklıyor olmalı. Tüm bu sorulara cevap arayan Clay (birazcık da arkadaşlarının yardımıyla) hayatını değiştirecek bir serüvene atılıyor. Tozlu kitaplarla son teknolojiyi bir araya getiren, bambaşka insanların yollarını kesiştiren bu serüven sonunda herkesi Penumbra'nın kitapçısından çok daha uzaklara götürüyor. Peki, ya siz? Göründüğünden çok daha büyük bir sırrı çözmeye hazır mısınız?

(Arka kapaktan alıntıdır.)

🍂

Klasiklerden biraz ayrılıp günümüz yazarlarının arasına dönebildim nihayet :)

Robin Sloan’ın dilini hafif, romanını akıcı buldum. Açıkçası adı ve konusu kadar merak unsurunu coşturan bir kitap olduğunu düşünmüyorum. En azından ben yarısından sonra merak ettiğim için okumaya devam etmedim. Ama bu sonunu veya sırrı anlayabiliyorsunuz da merakınız kaçıyor anlamına gelmiyor. Aksine sırla ilgili tahminleriniz her seferinde evriliyor. Sadece ben sırrı tahmin etmeyi bırakıp yazarın e-fikirlerine ve teknolojiyle kitapları nasıl bir potada karıştırdığına kaptırdım. 24 Saat Açık Kitapçının Sırrı; tozlu kitap raflarıyla, e- okuyucularıyla, Google çalışanları ve kişiselleştirilmiş yemekleriyle, Mekanik Türk ve Hadoop gibi yazılım araçlarıyla, güzel Latince sloganları* ve hoş karakter isimleriyle hatırlayacağım bir kitap olacak. Sanırım bir de yazarın Türkiye ziyaretindeki pazarı yorumlama şeklini hatırlayacağım :D

ALINTILAR :

• Herhangi bir kütüphanede yürüyüp parmaklarını kitap sırtlarında gezdirdiğinde, insanın uyuyan ruhların varlığını hissetmemesi imkânsız! Tabii bu sadece bir duygu…

• Bir kitabı okuduğunuzda olaylar kafanızın içinde yaşanıyor. Okumak yerine dinlediğiniz zaman ise her şey kafanızı çevreleyen ufak bir bulutun içinde olup bitiyor.

• Şifreli kitabın sayfalarını çevirirken, içinde rahatça dolaşabileceğim şehirlere benzeyen kitapları sevdiğime karar veriyorum. Oysa bu, kapısı olmayan bir kale; tüm taşlarını tek tek tırmanmanız gerekiyor.

• Tüm ekonomi bir anda müzik eşliğinde oynanan bir sandalye kapma oyununa dönüşmüştü; ben de olabildiğince çabuk bir şekilde herhangi bir yer kapma derdindeydim.

• Açıkçası ben de çok tembel davrandım. İlk günlerde daha çok okuyordum. Yeni kitaplar peşindeydim. Ama şimdi sadece kendi beğendiklerimle yetiniyorum.

• Bu kıvranışlarımı Vikipedi’ye aktarsam, şimdiye kadar suçluluk duygusu sayfasını yeniden yazmış ve beş ayrı dile çevirmiş olurdum kesin.

• Suratında 404 ARADIĞINIZ SAYFA BULUNAMADI durumuna duygusal olarak denk düşen çok garip bir ifade var.

• Bu kitap dolu mahzene geleli sadece üç dakika oldu ama şimdiden dışarıdaki dünyanın nasıl bir şey olduğunu unuttum.

• Haydi, Bay Penumbra, içeri girin ve onlara dünyanın kaç bucak olduğunu gösterin. Sonra nerede buluşalım?

 🍂

*Festina lente: 

Lat. Yavaşça acele et. Ne fırsatları kaçıracak kadar tez canlı ol, ne de fırsatları kaçıracak kadar yavaş.

*Ad libris : 

Latince kökenli bir deyim. Kitaplara, kütüphaneye gittim anlamına gelir.

(Bundan sonra vaktin Carpe diem’den geçtiğini düşünüyorum. Festina lente ikidir kitaplarda karşıma çıkıyor (ilki için tık tık) . Yeni motto kilidi açıldı artık :D)