BCP - NİSAN - FİLM : USTAD HOTEL

Blogları Canlandırma Projesi'nde dördüncü aya gelmişiz. Geçtiğimiz ayın konusu kadındı nisan ayının konusu ise ''Çocuk-Aile-Dostluk''. 

Ay boyunca bu konuya uyan, bu konuyla ilgili bir kitap okuyup, film veya dizi izleyip yorum yazıyor ve ay sonunda yayınlıyoruz. Bu sayede bloglar arası etkileşimin yanında ''Okunacaklar ve İzlenecekler'' listemizin maddeleri de artıyor :)

Aşağıdaki bağlantıdan sevgili Okurix'in bu etkinliği anlatan yazısını okuyabilir, etkinliğe katılabilir ve katılan diğer blogların neler izleyip okuduğuna bakabilirsiniz : https://okurixx.blogspot.com/p/2021-bcp.html

Nisan ayının toplu yazıları ve gelecek ayın konusunu sanırım sevgili Fighting! blog paylaşacakmış onun da linki  burada : https://fightiingg.blogspot.com/

Ben bu ay güzel bir film izledim. 

Film, tema olarak hem bu ayın konusuna hem de Ramazan Ayı'na müthiş bir uyum sağlıyor :)  Ustad Hotel, 2012 yapım Malayam dilinde bir Hint filmi. Hem aileli, hem yemekli, hem de paylaşmalı bir film.

https://i.pinimg.com/564x/0b/f8/fe/0bf8fe4539f43af4354aceee81e06cb8.jpg

FİLMİN KONUSU : Feyzi ailenin tek erkek evladı ve en küçük çocuğudur. Annelerini o bebekken kaybedince ablaları Feyzi'yi büyütür, babaları da işini :) Dubai'ye taşınırlar, babaları işe giderken Feyzi ablalarıyla gün boyu evde kalır. Kızların ve Feyzi'nin oyun alanı mutfaklarıdır. Bu nedenle çocukluktan beri ablalarıyla mutfakta olmayı seven Feyzi, büyüyünce aşçı olmak ister. Ama babasının tek erkek evladı için farklı planları vardır. Büyüttüğü işinin başına oğlunu getirmek ister. 

Feyzi'yi eğitim alması için Avrupa'ya gönderir. Fakat Feyzi Avrupa'da babasının istediği bölümü okumak yerine hayallerindeki aşçılık eğitimini alır. Avrupa'da kendine ''şef'' olduğu istediği gibi bir iş bulur. Ablalarına da eve dönmeyeceğini söyler ve durumu anlatıp babalarıyla aralarını bulmalarını ister. Ama ablaları başka işler peşindedir ve Feyzi'yi hemen eve çağırıp bir de üstüne görücü usulü randevu ayarlarlar. Feyzi eve döndüğünde birtakım olaylar olur ve durumu öğrenen babası sinirlenir, Feyzi'nin pasaportuna el koyar. Feyzi, ablaları babalarını ikna edip pasaportunu geri alıncaya dek evi terk edip dedesinin yanında kalmaya karar verir. Dedesinin okyanus kıyısında ''Ustad Hotel'' adlı bir restoranı vardır. Feyzi, yılların aşçısı dedesinden nasıl ve neden yemek yapıldığına dair, hayata dair nasıl dersler alacaktır?

Konuyu diğer filmlere göre epey uzun anlattım ama merak etmeyin güvenle okunabilir :D Konusundan bir şey anlamanız ve ''E, Ustad Hotel ?'' bağlantısını kurabilmeniz için filmde sadece ilk yarım saati kapsayan bu olaylar silsilesini anlatmam gerekiyordu :') Filmin ilk on dakikasındaki eğlenceyi kaçırmayın diye ablalarının sayısını bile söylemedim :D

Film ilk yarıda ''nasıl'' yemek yapıldığı; ikinci yarıda ise ''neden'' yemek yapıldığını anlatıyor. 

Film komedi filmi değil ama güldüren replikleri, olayları var,

Film romantizm filmi değil ama biri eski biri yeni ufak aşk hikâyeleri var,

Film dram filmi değil ama yürek burkan bir tarafı var.

FİLMİN EKSİLERİ :

• Filmin uzunluğu: Uzunluğu biraz uzun. Yüz elli bir dakikacık :) Omurganızın ve özellikle sırtınızdaki kasların sağlığı açısından tek seferde izlenecek gibi değil. İnterval yazısı geldiğinde evde bir tur atıp, ahaliyi kontrol edip, atıştırmalık erzağınızı yenileyerek geri dönebilirsiniz. Durduk yere bel fıtığına davetiye çıkartmayalım...

• Film herkesi içine çeker mi emin değilim. Fazla kahverengi gelebiliiir, çıtanız yüksekse verilen mesaj yetersiz gelebiliiir, açken izlemiş olabilirsiniiiz :D

FİLMİN ARTILARI :

• Filmin müziklerinin çok güzel olması. Filmin havasını hem tamamlamışlar hem de filmi alıp apayrı bir yere götürmüşler. Dinleyebilmeniz için en sona bir tane bırakacağım.

• Filmin büyük bir kısmının okyanus manzarası eşliğinde geçmesi. Ustad Hotel'in çekimlerinin yapıldığı yer ''Calicut Sahili''ymiş.
• Ramazan Ayı'nda izlemek için iki kat uygun olması. Film; yemek yapmanın amacını sorgulatıyor, paylaşmayı öğütlüyor, hatta ''okyanus manzarası eşliğinde Semazen gösterisiyle'' görsel şölen bile sunuyor...
• Filmin hem dede-torun, hem abla-kardeş, hem de bazen kavgalı baba-oğul ilişkisini çok doğal yansıtması. Aile hissi geçiyor kesinlikle. Ustad Hotel'deki çalışanların dostluk bağları da öyle.
• Filmin yanınızda, yedi yaşında birisiyle de yetmiş yaşında birisiyle de izlenebilecek olması. Sakat sahnesi yok gibi bir şeydi.
• Burqa sahnesi :DD 

Özetle benim keyifle izlediğim bir film oldu. Ailecek Müslüman olmalarından dolayı filmde kaderle, bereketle ilgili güzel repliklerin geçmesi de çok hoşuma gitti. Bazıları zor zamanlarda teselli olarak alınabilir. Onun dışında özellikle filmin sonuna doğru verilen mesaj kimimiz için yetersiz gelebilir demiştim ama benim için yeterliydi. Daha fazlasını kendi kendime düşünmemi sağladı. Sonunda tam duygulanacakken gülümseyerek kapattığım bir film oldu.

-Kader hayatın gerçeğidir Feyzi. Önüne hiçbir şey geçemez. Bekleyip ne olacağını görelim. 

+Kendi kaderimizi kendimiz belirlemiyor muyuz dede? Hayatımda ne yapacağıma karar veren benim. Benim yerime kim karar verebilir?

-Öyle olsaydı yanıma gelmezdin. İstediğin gibi yaşayacak olsaydın şimdi Londra'da mutlu mesut yaşardın.

(bu filmin sonuna doğru verilen mesaj değil :) )

-Deden seçimlere girecek olsa Feyzi, şoförler bile tek başına onu başkan ederler :DD